Pięć dysfunkcji pracy zespołowej - nr 1. brak zaufania
Każdy z nas funkcjonuje się jakimś zespole: w rodzinie, w pracy czy jakiejś organizacji.
Jak się czujesz w tych zespołach? Czy są to zgrane grupy?
Patrick Lencioni po latach badań opracował teorię przedstawiającą „Pięć dysfunkcji pracy zespołowej”. W swojej książce przedstawia powody, dla których jedne zespoły są zgrane i funkcjonują dobrze, a inne nie są zgrane, nie funkcjonują czy nawet się rozpadają.
Model przedstawia pięć problemów wzajemnie ze sobą powiązanych. Nawet jeden z nich może położyć zespół.
„To nie finanse, ani strategia, ani technologia, ale właśnie praca zespołowa jest decydującym czynnikiem przewagi konkurencyjnej – zarówno dlatego, że jest tak potężna i wszechstronna, jak i dlatego, że występuje tak rzadko”
Bez wiary w dobre intencje członków zespołu i przekonania, że nie ma powodu do obaw
pojawia się zbytnia ostrożności wobec grupy.
A ukrywając własne błędy, słabości i nie prosząc o pomoc nie tworzy się zaufania w grupie.
Pierwszy i podstawowy problem to brak zaufania.
1. Brak zaufania
Brak zaufania biorący się z niechęci uzależnienia się od grupy.
Brak otwarcia na siebie, własne błędy, słabości uniemożliwiają stworzenie fundamentów zaufania i szczerości.
Zaufanie – nie tylko kwestia polegania na innych ludziach, bo to „dobry fachowiec i zawsze dostarcza na czas dobrej jakości usługi”, ale
wiara w dobre intencje członków zespołu i przekonanie, że nie ma powodu do obaw, a co za tym idzie reakcji obronnych czy zbytniej ostrożności wobec grupy.
Ukrywając własne błędy, słabości i nie prosząc o pomoc nie tworzy się zaufania w grupie.
Kiedy członkowie zespołu darzą się zaufaniem mogą koncentrować swoją energię i uwagę na zadaniach, a nie strategiach ukrywania swoich błędów, niedociągnięć, słabości i wchodzenia w „politykę” – coś co rozwala projekty i niszczy atmosferę pracy.
W przeciwnym przypadku członkowie zespołu nie lubią spotykać się, nie są otwarci na oferowanie i otrzymywanie pomocy, a w konsekwencji morale są niskie, a za to rotacja wysoka.
A brak zaufania tworzy grunt dla drugiej dysfunkcji – obawa przed konfliktem.
2. Obawa przed konfliktem.
Zespoły, w których brakuje zaufania nie potrafią zaangażować się w dyskusje nad swoimi pomysłami
Silne związki wymagają produktywnego, zdrowego konfliktu. Wystarczy się tylko nauczyć spierać bez obrażania się.
Brak zdrowego konfliktu o pomysłach, gdzie wstawką jest dobro zespołu i projektu – stanowi problem, bo sprzyja trzeciej dysfunkcji, którą jest brak zaangażowania.
3. Brak zaangażowania.
Członkowie zespołu, którzy tylko dla siebie zachowali swoje opinie, nie mogąc ich wyrazić, rzadko angażują się w podejmowanie decyzji i ich realizację („to nie mój pomysł”, jak tak ma być, to ja tego nie robię) nawet jeśli robią dobrą minę do złej gry – udawana zgoda (lub bierność).
Zaangażowanie jest funkcją jasności i identyfikowania się.
Wzorowe zespoły podejmują decyzje i wszyscy członkowie zespołu realizują ją nawet ci, którzy byli przeciw. Pełne poparcie. Jedność.
Brak zaufania i otwarcia na siebie biorące się z niechęci uzależnienia się od grupy
Bez wiary w dobre intencje członków zespołu i przekonania, że nie ma powodu do obaw
pojawia się zbytnia ostrożności wobec grupy.
A ukrywając własne błędy, słabości i nie prosząc o pomoc nie tworzy się zaufania w grupie.
Z powodu braku zaangażowania i identyfikowania się z grupą, członkowie zespołu stwarzają atmosferę ukonania odpowiedzialności.
4. Unikanie odpowiedzialności
Bez zaangażowania w jasny plan działań ludzie często mają opory przed zwracaniem innym członkom zespołu uwagi, nawet kiedy ich działania i zachowanie nie sprzyjają produktywności i dobru zespołu.
A jak wiemy presja grupy to skuteczny środek utrzymania wysokich standardów w przypadku niespełnienia oczekiwań i zaniżania standardów.
Zwracanie uwagi budzi naturalny opór. Ludzie zazwyczaj czują osobisty dyskomfort w takich sytuacjach i unikają trudnych rozmów , ale ten opór należy przeskoczyć
Niemożność wyegzekwowania od siebie nawzajem odpowiedzialności stwarza sprzyjające warunki do rozwoju piątej dysfunkcji.
5. Brak dbałości o wynik
Brak dbałości o wynik całej grupy, wspólnego przedsięwzięcia pojawia się tam, gdzie członkowie zespołu przedkładają swoje własne potrzeby (uznanie, kariera czy interesy działu).
Członkowie zespołu dbają wtedy bardziej o inne rzeczy niż wspólne cele grupy.
Na koniec pytanie, jak się czujesz w grupach, które budujesz i prowadzisz. Czy dobrze one funkcjonują? Co można byłoby w nich poprawić? Zostawiam Cię z tymi pytaniami.
Dziękuję, zapraszam do kontaktu i podzielenia się swoim doświadczeniem z naszego rodzimego rynku.
Źródło i cytaty: Lencioni Patrick., Pięć dysfunkcji pracy zespołowej, MT Biznes, 2011
